Dün sabah annemle telefonda konuşurken, çörek yapacak zamanı bugün (Cuma) denkleştiremediğini, ama yarın (Cumartesi) bütün günü bu işe ayıracağını söyledi. Yani şu sıralar, şu saatlerde bizim ev buram buram damla sakızı kokuyor. Yine hafiften içlendim. Bilenler biliyor paskalya çöreğini ne kadar sevdiğimi - hele de annem yapmışsa.. Hatta gurbet elde hasretlik çekmemek için gelir gelmez ayrıntılı tarifini de almıştım. Yapmaya da gerçekten çok niyetliydim. Şansa bakın ki bu haftasonu bana yine yol göründü ve büyük aşçılık planlarım suya düştü..
Annem her zamanki gibi iyimserdi, "New York'ta daha güzeli vardır muhakkak kızım," dedi - nereden olacaksa! :) Ama asıl müjdeyi sonradan verdi, "sen gelince yine yaparım, Paskalya olması şart mı?"
İşte beklediğimiz hereketler, işte benim annem!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder