Bu vesileyle, gece saat on sularında, son derece yıldızlı bir gecede (üstelik annemin hep "gülün gülün hilâl!" dediği biçimde bir ay eşliğinde) Jannowitzbrücke'den geçtim. Hem sağıma soluma hem de havalara bakmaya çalışırken bir an "kaza yapıcam" diye korktum; zira dört bir yanımdaki manzara (evet altımdaki bisikleti de sayıyorum :) çok çok güzeldi!
Bir dahaki sefere kenara çekip bir soluklanmalı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder