17 Nisan 2010 Cumartesi

On the Road

Yaşasın, yaşasın! Benim de artık bisikletim var! Biraz aranıp tarandım ama şansım yaver gitti ve bedavaya fena olmayan bir bisiklet sahibi oldum. İlk anda selenin üstünde hafif afalladım, binmeyi unutmuşum zannettim; ama sonra düşününce sarsaklığımın sebebinin geçen tam on yılın hamlığı olduğuna karar verdim.
Yollarda biraz dolanıp yok yere çocuk gibi mutlu olunca da ne diye bu kadar zamandır kendimi bundan mahrum bırakmışım diye hayıflandım. Hakikaten çok sevdiğim bir şeyi ne kadar özlediğimi, yeniden bulana kadar fark etmemişim. Acayip..
Velhasıl, birkaç gündür yollardayım. Henüz pek yavaş olmama rağmen bacaklarım hafiften sızlıyor. Yakında alışırım herhalde.
Bu vesileyle Kerouac'larıma da başlasam bari. Malum, first Manhattan, then Berlin..

1 yorum:

  1. başla tabiî. ana uygun.. kendini yola atma isteği uyandıran falan filan.. anladın işte. uyku

    YanıtlaSil