Freiluftkino

Bizim kuşaktan bir sürü insan gibi çok nadir olarak keyfini çıkarabilmiş olsam da açıkhava sineması çocukluğumu hatırlatıyor. Gazoz, çekirdek, normale nazaran gürültücü bir izleyici kitlesi, ara ara ürpermek, kimler var kimler yok diye sağı solu kolaçan etmek..

Yıllar yıllar sonra - aynı bisiklete binmek gibi - yazlık sinema özlemimi de Berlin sayesinde giderdim. Koskoca bir parkın ortasında, milyonlarca parlak yıldızla kaplı göğün altında, kırmızı şarap ve peynir eşliğinde Crazy Heart'ı izleyip bir kere daha Jeff Bridges'a meftun olurken düşünmeden edemedim: bir yaz gecesi basitçe mutlu olmak için başka ne lazım ki insana?..