Şüphesiz yeni bir dil öğrenmenin en keyifli taraflarından biri insanın hiç alışkın olmadığı ifadelerle, benzetmelerle, metaforlarla karşılaşması.Dün mesela şahane bir deyim öğrendim: “Onunla kiraz yenmez!” Anlaşması zor insanlar için söyleniyormuş. Anlaşabildiklerinizi de kiraza davet ediyormuşsunuz. Özünde kiraz denen meyve paylaşım filan gibi imalar içermediği için pek kafamda oturtamadım.
Meğerse konu son derece maddiymiş: Ortaçağ’da kiraz pek nadir bir meyve olduğu için ancak pek zenginlerin özel bahçelerinde yetişiyormuş ve bu lüksten mahrum olanlar için kiraz bahçesi olanların evine davet edilmek büyük ayrıcalıkmış. Eh, onlar da tabii kirazı kimle yiyecekleri konusunda seçiciymişler..
Ah şu Protestan ahlâkı! Halbuki ben Sait Faik’i düşünmüş, bir an için Burgaz’a gitmiştim:
Anlatsam şu kiraz mevsiminin
Para kazanmak mevsimi değil
Sevişme vakti olduğunu..
heheh, ben de bugünlerde birlikte kiraz yiyecek birilerini bulamıyorum :P japonlar da kiraz çiçeklerine kafayı takmışlar; aşk meşk vs..
YanıtlaSil