Berlin’i pek sevdim, pek övdüm. Şansımla, işlerin yolunda gitmesiyle pek fazla böbürlendim galiba. Mamimin kulağıma fısıldadığını duyar gibiydim aslında: “Evladım, sus söyleme, göze gelirsin.” Her zamanki gibi gülüp geçtim bu tavsiyeye. Ama neticede dört gözle beklediğim Istanbul tatilimin, anormal sıcaklığa da yansıyan cehennemi havasını herkes kem gözlere yordu.Istanbul’un kıskanç tanrılarının, tanrıçalarının, meleklerinin gazabına uğradım belki de, Berlin’e methiye düzdüğüm için. Güzel şehrimin gönlünü nasıl almalı bilmem ki…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder