Ev hissi

Kasım ayını o kadar şehir dışında geçirdim ki (bir hafta İstanbul, iki hafta New York) resmen Berlin'i, sokağımı, evimi özledim.
Topu topu bir tam ay yaşamış da olsam buradaki hayatıma, birtakım rutinlere, ev arkadaşıma alışmışım; ve bu hafta ortası eve döndüğümde ilginç bir huzur geldi üzerime. Hafiften de olsa bir ev hissi edindiğimi fark ettim.
Elimde olmayarak ve epey şuursuzca haddinden fazla yere gitmeyi planladığım için, 2010'a kadar bu gelgitler ve seferilik sürecek gibi görünüyor ama yine de insanın özlediği, dönmek istediği bir evi olması güzel!
(Resimdeki yaşadığım apartman - Feurigstr. 54. Cumba gibi görünen çıkıntının tam üstündeki cam naçizane odam oluyor...).