Geçen hafta kapsamlı bir tanıtım turuna mazhar olduktan sonra bugün ilk kez gidip meşhur kütüphanede çalıştım. Berlin'de her şey gibi kütüphanenin de duvara dair bir tarihçesi var. Uzun uzadıya anlatmak zor ama neticede iki tane StaBi var ve benim çalıştığım 70'lerin sonunda açılan Batı Berlin'deki kısım (Potsdamer Straße). Kütüphane, yekpare denilebilecek büsbüyük bir okuma salonundan (Lesesaal) müteşekkil ve bu koca alanda yüzlerce insan, küçük masalarda sessiz sessiz çalışıyor. (Ses-sükût ikilemindeki ironiye bakın ki kütüphanenin mimârı aynı zamanda caddenin karşısına denk düşen filarmoni binasını da tasarlamış!)
Kendi gözlerinizle göremiyorsunuz ama kütüphanenin koleksiyonu 10 milyon kitap kadarmış! Yani, bu cennette bir şeyi arayıp da bulamamak istisnaî. İç seslerinizi dinleyip, gönlünüze sükûn ihsan eyleyen melekler de cabası :)
gerçekten, gerçekten herkes sessiz sakin çalışıyor yani? fısıldaşmalar yok, gülüşmeler, kitap ararken ikili üçlü dolanıp "öyle dedi böyle yaptı" diye dedikodu yapmalar? inanman! :P
YanıtlaSil