Woody Allen'ın yeni filmine gitmek nicedir aklımdaydı. Baktım Odeon'da oynuyor, Fulya'yla atladık gittik. Tabii ki gülmekten kırıldık ve Cuma gecesine şahane, pozitif bir enerjiyle giriş yaptık.Son dönem diğer filmleri gibi bu da aşka, ilişkilere, kadınlara, erkeklere dair; ama göçmenlik, sınıf, din, akademya, vs. derken kafamızı kurcalayan bir sürü şeye küçük küçük ama sinek ısırığı gibi bzzzt diye tatlı tatlı irkilten dokundurmalar yapıyor.
Filmin genel şiarı nefis. İzlerken hep aklıma kardeşle çok sık söylediğimizi "olduğu kadar" lafını getirdi . Zaten kapanış cümlesi de olabilenle mutlu olmayı becermeye dair...
"That's why I can't say enough times, whatever love you can get and give, whatever happiness you can filch or provide, every temporary measure of grace, whatever works. "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder